żal (14)

Jeśli postąpiłam słusznie, to dlaczego się czuję, jakbym zrujnowała sobie życie?

Dlaczego ludzie doceniają bliskość innej osoby dopiero jak ją stracą? Żałują, że czegoś już nie ma dopiero jak się skończy? Boją się powiedzieć o swoich uczuciach tylko dlatego, że boją się odrzucenia? Te pytania są sensowe, gdyż nasz strach wewnętrzny nie pozwala nam czegoś zrobić, a potem żałujemy tego do końca życia..

Tęsknota bywa strasznie dołująca. Bo niby człowiek godzi się z utratą drugiego człowieka, opłakuje go i po sprawie, a tu nagle BUM! Wystarczy błahostka i raptem cały ten okropny żal powraca ze zdwojoną siłą.

Nigdy już nie będę taka głupia, nie pozwolę się nikomu zniszczyć.

Lepiej grzeszyć i żałować niż żałować, że się nie grzeszyło