złamane serce (11)

Na początku był ból. Ogromny, niewyobrażalny ból. Łzy, popękane serce i mnóstwo smutnych piosenek. Później złość. Złość na niego, na to jak się zachował i że wszystko zniszczył. Odizolowanie się od świata i wymazywanie z pamięci wszystkiego co dotyczyło i przypominało jego. Teraz jest akceptacja, poddanie się. I tylko walczę z szybkością bicia mojego serca, gdy staje się dostępny. I tylko walczę ze wspomnieniami, których jest za dużo.

Umiem żyć, żyje i mam się bardzo dobrze. Miałeś szanse ale jej nie wykorzystałeś. Twoja strata. Nie jesteś już wart, ani jednej sekundy mojego życia. Więc wypierrdalaj!

Rozstanie z kobietą

Właściwie to dziwne, że złamane serce w ogóle jeszcze może bić.

Nie chcę już nawet pamiętać o Tobie.