pustka

Jestem w twojej głowie. Rozglądam się, ale strasznie tu pusto.

Wystarczy źle ulokować uczucia. By nieustannie czekać na to, co nigdy się nie wydarzy.

Chodzę, mówię, śmieję się, czytam, bawię się, myślę. Ale to nie tak. Zawsze przychodzi moment, w którym coś mnie nagle uderza, że mało nie zwala mnie z nóg. Jakaś porażająca, nagła świadomość niepełności, niekompletności, pustki.

W tym cholernym życiu potrzebna jest miłość. Bez niej jest wieczna pustka, która dusi, zabija, męczy. I wtedy nie można być sobą.

Wklej to na tablicę osobie, która ma problemy z używaniem mózgu...!