nadzieja

Znów tracisz nadzieję i znów płyną łzy.

Nie wierzył już, aby zdarzyło się to, czego pragnął, a wiedział, że bez wiary to się nie zdarzy. Wiedział, że bez wiary nie zdarza się nic z tego, co powinno nastąpić, z wiarą też zresztą prawie nigdy.

Kiedy jest najciemniej, wtedy błyska znowu nadzieja.

Życie nas uczy tych prawd różnorodnych. Ten kto żyje nadzieją, ten umiera głodny.

Jestem kobietą, często tęsknię, nie zapominam, wciąż mam nadzieje i wciąż wątpię.