Poczekalnia (562)

Nie idź za mną, bo nie umiem prowadzić. Nie idź przede mną, bo mogę za Tobą nie nadążyć. Idź po prostu obok mnie i bądź moim przyjacielem.

Każdy z nas potrzebuje czasami ręki, która wyciągnęłaby go z kłopotów.

lecz faworyzować nie ma już co gdyż wszystko Słońca pragnie wody każdy

słodki lepki urokliwy brudny kłujący pełen goryczy

ten dom na skraju polany zaszumiony drzew zielenią dom zostawiony w nie spokoju przez abrahama dzieci wybiły szyby drzwi zdewastowały na ścianach dziwnymi literami napisały że bóg kocha prowadzi przez ciemności świata